Powstanie formuły
Wilks'a |
Pierwszymi formułami
pozwalającymi porównywać zawodników lub zawodniczki z różnych
kategorii wagowych były
formuły Schwartz'a - dla mężczyzn, i
Malone'a - dla kobiet. Po kilkunastu latach obowiązywania tych
formuł okazało się, że preferowane są niskie kategorie wagowe.
Opłacało się wówczas znacznie zbić wagę ciała - szybki wzrost
wartości współczynnika przewyższał spadek wyniku w
kilogramach, wskutek czego ostateczny wynik w Wilks'ie był
wyższy niż przy lepszym wyniku i naturalnej wadze ciała.
W połowie lat 90-tych ub. stulecia, australijski
matematyk-trójboista, Robert Wilks, bazując na ogromnym
materiale z zawodów IPF, zawodów kontynentalnych oraz krajów
przodujących w trójboju siłowym, przedstawił nową koncepcję
współczynników. Nowa formuła miała niwelować wcześniejsze
różnice pomiędzy dużymi i niskimi kategoriami w obrębie jednej
płci oraz umożliwić porównanie mężczyzn i kobiet. Wilks
przedstawił tabelę współczynników z dokładnością do 6 miejsc
po przecinku. W wyniku ogólnoświatowej dyskusji nad nową
formułą współczynniki zostały zaokrąglone do 4 miejsc po
przecinku. Kongres IPF w listopadzie 1996 r. zatwierdził nową
formułę, zwaną odtąd Formułą Wilks'a.
Początkowo miały obowiązywać
dwie tabele współczynników - jedna do trójboju siłowego, druga
do wyciskania leżąc. Ponieważ formuła do wyciskania nie była
opracowana używano na zawodach w wyciskaniu leżąc formuły
przeznaczonej do trójboju siłwoego. Tabele współczynników
charakterystycznych dla wyciskania ostatecznie jednak nie
powstały i po roku używania jednej tylko formuły trójbojowej
na wszelkich zawodach IPF zatwierdzono ją jako obowiązującą
róznież na zawodach wyciskania leżąc.
Formuła Wilks'a obowiązuje
od 1 stycznia 1997 r. na wszystkich zawodach IPF
Wyliczenie punktów
Wilks'a |
Odnalezienie współczynnika wagi ciała z listy odbywa sie przez
skrzyżowanie się wiersza całkowitej wagi ciała z kolumną
pierwszego miejsca po przecinku.
W przykładzie widocznym na poniższym rysunku dla wagi ciała
46,4 kg u mężczyzny krzyżujemy wiersz dla wagi ciała 46 kg z
kolumną odpowiadająca końcowce wagi - 0,4 kg albo 400 g.
Współczynnikiem charakterystycznym dla wagi 46,4 kg okazała
się wartość 1,1125.

Np. Zawodnik ważacy 69,3 kg ma współczynnik
0,7552. Współczynnik mnoży się przez indywidualny bój lub
wynik w trójboju. Jeśli zawodnik zaliczył w trójboju 600 kg
to ilość punktów wynosi wówczas:
0,7552 * 600 = 453,12 pkt.
Jego rywal z innej kategorii wagowej zaliczył 700 kg ważąc
88,0 kg. Odpowiadający tej wadze współczynnik Wilks'a ma
wartość 0,6459. Ilość punktów wynosi wtedy:
0,6459 * 700 = 452,13 pkt.
Tak więc lepszy okazał się
lżejszy zawodnik z rezultatem 600 kg.
Kategoria OPEN |
Na
mistrzostwach w celu określenia najlepszego zawodnika zawodów oblicza
się punkty Wilks'a dla najlepszego zawodnika w każdej
kategorii wagowej czyli wyłania się Mistrza Mistrzów. Miejsc
2-gich, 3-ich i dalszych nie bierze się pod uwagę. Możliwa
jest więc sytuacja, gdy zawodnik na drugim miejscu ma więcej
punktów Wilks'a od mistrza tej kategorii. Klasyfikacja
uwzględnia więc walkę ze względu na wysokość wyniku w kg w kategorii
wagowej - zawodnik słabszy w tej kategorii nie jest brany pod
uwagę.
Kategoria WSZECHWAG |
W celu określenia najlepszego zawodnika zawodów
ligowych, grużynowych w Wilks'ie czy pucharowych, oblicza
się punkty Wilks'a dla wszystkich zawodników biorących udział
w zawodach. Najlepszym zawodnikiem zostaje zawodnik mający
najwięcej punktów. Ta klasyfikacja nie uwzględnia
bezpośredniej walki pomiędzy zawodnikami ze względu na wynik w
kg. Najlepszym zawodnikiem zawodów zostaje zawodnik
posiadający faktycznie największa ilość punktów. Możliwa jest
zatem sytuacja gdy zawodnik mający miejsce drugie lub dalsze w
kategorii wagowej, ale lżejszy od rywali może wygrać zawody.
Dokładniejsze
obliczenia |
W przypadku użycia wagi elektronicznej może
powstać problem z wyliczeniem współczynnika Wilks'a, gdyż dla
danej wagi taki współczynnik nie będzie podany. Wtedy należy
zastosować interpolację liniową, wyjaśnioną na stronie
poświęconej
korzystaniu z tabeli Wilks'a.
Dla zawodników i zawodniczek, których ciężar ciała nie osiąga
40 kg spośób obliczenia wspóczynnika przedstawiono na stronie
Zbyt mała waga,
natomaist dla osób przekraczających górne wartości ciężaru
ciała przedstawiono współczynnik na stronie
Zbyt duża waga.
|